Gelişim Bülteni #90: Kendini Seçtin, Peki Ya Kök Saldığın Toprağı?
- Ayça Karaman
- 24 Haz
- 4 dakikada okunur
Geçen sayıda kendini seçmekten bahsetmiştik. İlişkilerin her zaman bir kavga, ihanet ya da büyük bir krizle değil; sadece hizaların değişmesiyle bitebildiğini konuşmuştuk.
Bu yazıya gelen yanıtlar arasında öyle bir mesaj vardı ki beni bir süre düşündürdü:
“Geçmişe baktığımda dostlarımın çoğuyla artık görüşmediğimi fark ettim. Beni geliştiren bir yolda yürüyordum, onlar aynı kaldı. Ama yalnız kalmadım. İyi vakit geçirmek için birilerine ihtiyaç duymuyorum. Artık kendi yolumda, kendimle iyi hissediyorum.”
Bu sözlerde hem büyük bir güç hem de sessiz bir kırılma hissettim. Bu iki duygu bana şu soruyu sordurdu: Kendimizi seçmek çok kıymetli, peki ya kök saldığımız toprak?
Çiçek açmak istiyorsak, sadece kendimizi değil, ortamımızı da bilinçle seçmemiz gerekiyor. Çünkü ne kadar güçlü olursak olalım, bizi beslemeyen bir çevrede yavaş yavaş solmaya başlıyoruz.
Keşfet! ✨
İnsan, doğası gereği sosyal bir varlıktır. Bu yalnızca duygusal değil, aynı zamanda biyolojik bir gerçek. Beynimiz, sosyal etkileşimle beslenen bir organ olduğu için hayatta kalmak ve gelişmek adına bağlantı kurmaya ve zihinsel uyarana ihtiyaç duyar. Bu yüzden kim olduğumuzu şekillendiren, bizi büyüten ve yönümüzü belirleyen en güçlü etken, çevremizle kurduğumuz ilişkiler ve içinde bulunduğumuz sosyal ortamdır.
Motivasyon konuşmalarında sıkça duyarsın: "İnsan çevresindeki beş kişinin ortalamasıdır." Bu söz, biraz klişe gibi görünse de, içinde güçlü bir gerçek barındırır. Çünkü kimlerle konuştuğun, kimlerden fikir aldığın, kiminle sessizliği paylaştığın gibi tüm faktörler düşünce yapını, cesaret seviyeni, hatta yaşamdan aldığın tatmini belirler.
Her birey kendi yolculuğunu yapsa da, bu yolculuğun kalitesini belirleyen şeylerden biri, yol arkadaşlarıdır.
🌱 Peki bu ne demek?
Bu demek oluyor ki:
Seni her duygunda tutabilen biri, sana kendinle kalmayı öğretir.
Seni geliştirmek yerine küçümseyen bir çevre ise, zamanla kendinden şüphe ettirir.
Sadece paylaşım değil, duygusal destek de gelişimin bir parçasıdır. Ve evet: Tek başına güçlü olmak mümkün. Ama birlikte çiçek açmak daha sürdürülebilir.
Çünkü yalnızlık zaman zaman iyileştirici olsa da, sürekli yalnızlık dayanıklılığı değil, duygusal yoksunluğu besler. İşte bu yüzden, çevreni seçmek de kendini seçmek kadar önemlidir. Ve belki de ilk adım, kendine şu soruyu sormaktan geçer: “Ben hangi ortamda ve kimlerin yanında kendim olabiliyorum?
Düşün 💭
Kendini seçtin. Tebrikler! Şimdi sırada çevren var ama bu herkesi hayatından çıkarmak ya da sadece "senin gibi" insanlarla dolu steril bir ortam kurmak anlamına gelmiyor. Bu, kiminle ne kadar yakın olacağına, hangi ilişkine ne kadar enerji yatıracağına bilinçli karar vermek anlamına geliyor. İşte bunun için bazı stratejik adımlar:
Çevre Haritanı Çiz: Bir kağıda adlarını yaz.
Sana ilham veren kim?
Enerjini çeken kim?
Sessizlikte bile yanında rahat hissettiğin kim?
İsimleri 3 kategoriye ayır. Hepsinin sende bıraktığı etkiyi dürüstçe gözlemle.Bu harita sana yol gösterir.
“Destek – Zorlama” Dengesini Ölç: Bir ilişkinin içten mi yoksa görevden mi sürdüğünü anlamak için şu soruyu sor: “Bu kişiyle görüşmek beni besliyor mu, yoksa sadece vicdan borcu gibi mi hissediyorum?”
Destekleyen ilişkileri koru. Zorlayan ilişkiler için mesafeyi yeniden tanımla.Mesafe, sevgiyi yok etmez ama sınır koymak, özgürlüğünü yeniden tanımlar.
Yeni Ortamlar Denklemini Kur:
Kendine şunu sor:
Şu anki çevrem beni kim olmaya teşvik ediyor?
Özendiğim insanlarla vakit geçiriyor muyum?
İlham aldığım bir topluluğun parçası mıyım?
Değilsen, aktif olarak bu ortamları ara. Bir kitap kulübü, gelişim topluluğu, yaratıcı bir grup… Ya da hepsini bir arada bulabileceğin AKOA Online Gelişim Grubu gibi. Unutma: Stratejik bağlantılar, rastgele kalabalıklardan çok daha iyidir.
Derinleş 🧭
İnsan sadece kim olduğunu değil, nerede olduğunu da seçmek zorunda.
Tıpkı bir çiçek gibi. Ne kadar güçlü köklerin olursa olsun, seni beslemeyen bir toprağa ekildiğinde solarsın. Güneşin vurmadığı, suyun işlemediği bir yerde direnmek, kendi gelişimini geciktirir. “Kendini seçmek” bir başlangıçtır ama “ortamını seçmek” gelişimin sürdürülebilirliğidir.
Bir orman gibi düşün kendini. Yalnız bir ağaç olarak da hayatta kalabilirsin belki ama birlikte büyüyen ağaçlar, hem gölgelerini hem de köklerini paylaşır. Destekleyen bir çevrede gelişmek, sadece moral değil, biyolojik bir ihtiyaçtır.
Maslow’un hiyerarşisinde yer alan “aidiyet” gelişimin anahtarıdır.
İnsan, kendi varlığını inşa ederken yalnız değildir. Çünkü insan, insanla büyür. Engin Geçtan’ın sözleri bunu ne güzel özetler: “Kendimizi yaşayabildiğimiz ve beraberliklerimize bir şeyler katabildiğimiz her yerde sevgi vardır.”
Yani gerçek yakınlık, sadece bir arada olmak değil, birbirinin gelişimine alan tanımaktır. Eğer bulunduğun ortam seni küçültüyor, daraltıyor, seni sen olmaktan uzaklaştırıyorsa belki de artık başka bir iklimi seçme zamanıdır.
Çünkü sen büyümek istiyorsun. Ve büyüme, bazen yeni bir toprağın çağrısını duymakla başlar.
Haftanın Önerisi
Bu hafta kendine şu soruyu sorarak başla: “Ben hangi ortamlarda kendimi daha canlı, daha ilham dolu hissediyorum?”
Sessizce bu soruya yanıt verecek 3 ortam belirle. (Bir mekan, bir insan grubu, bir aktivite alanı olabilir.)
Ardından bu ortamlardan birinde aktif zaman geçirmeyi planla. Bu bir sergi gezisi olabilir, yeni biriyle derin bir sohbet ya da sadece ilham veren bir kitap kafesinde zaman geçirmek.
Son olarak günün sonunda şu soruyu not al: “Bugün bu ortam bana ne kattı?”
Çiçekler, doğru ışıkta açar. Sen de ışığını artıran, seni büyüten ortamları daha fazla hayatına davet et.
Duyurular
Online Gelişim Grubuna başvurdun mu?
Yeni yılda dönüşüm kiti seni bekliyor.
Küçük Bir Rica
Eğer bu bülten sana ilham verdiyse, belki bir arkadaşının veya tanıdığının da işine yarayabilir. Bu bülteni onlara da ileterek paylaşabilirsin. Paylaşmak için sadece bu linki onlara yönlendirmen yeterli. Beraber büyümek her zaman daha güzeldir. Teşekkürler!
Bu içerikte komisyonlu link bulunabilir. #işbirliği #ortaklık #reklam
